Nieuwe uitzend-cao met enkel LBV als vakbond biedt unieke kans voor alternatief met FNV en CNV en de Unie

De recente cao-afspraken tussen de ABU en NBBU met LBV die zijn afgesloten zonder deelname van FNV, CNV en De Unie, zorgt voor onrust én biedt ongekende kansen. Want zonder instemming van de grootste vakbonden is de kans klein dat deze cao algemeen verbindend verklaard (avv) wordt. Daarmee ontstaat ruimte voor andere partijen – platformbedrijven, brokers, detacheerders en moderne payrollers – om samen met de bonden te bouwen aan een toekomstbestendig alternatief.

De kloof tussen cao en werkvloer

Dat de ABU en NBBU er niet in slaagden de vakbonden aan tafel te houden, zegt veel over de crisis in de uitzendsector. FNV noemt de nieuwe cao “een verslechtering” en stelt dat uitzendkrachten er niets mee opschieten. Maar dat gemis aan draagvlak opent ook een nieuwe onderhandelingstafel – één waar ruimte is voor innovatie, inclusiviteit en een bredere benadering van werkrelaties in de flexibele schil.

De kans voor alternatieve cao-partijen

Brokers, detacheerders en zelfstandige payrollers proberen al jaren een eigen cao af te sluiten. Tot nu toe liepen die pogingen telkens stuk op de algemeen verbindend verklaarde cao van de ABU. Maar nu die avv niet meer vanzelfsprekend is, ontstaat momentum.

Een eigen cao waarin:

• een robuuste pensioenregeling wordt opgenomen,
• (schijn)zelfstandigheid proactief wordt aangepakt,
• platformwerkers en freelancers een sociaal vangnet krijgen,
• en de rol van detacheerders, intermediairs als bemiddelaar én waarborgende partij wettelijk verankerd wordt.

Vakbonden: tegen platformwerk, maar ook tegen misstanden

Vakbonden zijn fel in hun strijd tegen bedrijven als Uber en Temper – vaak terecht, gezien de schendingen van arbeidsrechten. Maar juist door het ontbreken van stevige spelregels in de platform- en brokermarkt ontstaan die misstanden.

Wat als een nieuwe cao – opgesteld door brokers, detacheerders en betrokken platformbedrijven – wél gedragen wordt door FNV en CNV? Dan ontstaat een juridisch en moreel sterk raamwerk dat:

• eerlijke tarieven en zekerheden voor zzp’ers borgt,
• intermediairs verantwoordelijk maakt voor naleving,
• en de menselijke maat terugbrengt in flexwerk.

De ABU en NBBU buitenspel?

Zonder avv verliezen ABU en NBBU hun wettelijk beschermde positie. Werkgevers zijn dan vrij om alternatieve cao’s te volgen, zolang deze voldoen aan wettelijke minima. Als een alternatieve cao wél de steun van FNV en CNV krijgt én algemeen verbindend verklaard wordt, krijgen ABU en NBBU plots concurrentie op hun eigen terrein.

Dat zou de hele uitzendmarkt dwingen tot herbezinning – weg van het race-to-the-bottom model, en op weg naar fatsoenlijke, eerlijke bemiddeling in de flexibele arbeidsmarkt.

Conclusie: tijd voor een 'Coalitie van de Wending'

De huidige situatie is geen crisis, maar een kans. Een kans om nieuwe allianties te smeden tussen innovatieve marktpartijen en kritische vakbonden. Niet vanuit achterdocht, maar vanuit gedeelde belangen: zekerheid voor werkenden, ruimte voor ondernemerschap, en eerlijke concurrentie op kwaliteit in plaats van op arbeidsvoorwaarden.

Het is tijd voor een nieuwe cao – niet van de oude orde, maar van de toekomst.
Een cao voor de echte gigconomy, gedragen door zowel markt als mens.